Mariska Beckers studeerde in 2016 af aan het RITCS (Royal Institute for Theatre, Cinema and Sound) in Brussel als documentaire regisseur. Voor haar afstudeerproject regisseerde ze DE ONGEWENSTE ERFENIS, een film die de moed en de kracht belicht van mensen met de erfelijke en ongeneeslijke ziekte van Huntington. Om deze documentaire te maken, filmde ze een jaar lang in het enige verpleeghuis voor Huntingtonpatiënten in Vlaanderen.
Ze maakte ook de korte documentaire NOOIT MEER ZWIJGEN waarin een jonge vrouw getuigt over hoe ze als kind door haar stiefvader jarenlang werd misbruikt. Dit aangrijpende verhaal wordt geïllustreerd met macro-opnamen van speelgoedpoppetjes. Later werd commentaar van een gerespecteerde psychiater toegevoegd, die de verschillende stadia en mechanismen van misbruik duidt.
Mariska draaide en monteerde ook de documentaire WELKOM IN UTOPIA in het opvangcentrum voor minderjarige vluchtelingen in Steenokkerzeel, een plek waar nog nooit eerder was gefilmd. De film focust op twee Afghaanse jongens die voor de Taliban zijn gevlucht en wat er in België met hen gebeurt.
Samen met Bart Beckers werkte Mariska aan VUIL SPEL, een documentaire over seksueel geweld in de sport, waarin voor het eerst atleten herkenbaar getuigden. In 2017 werd deze documentaire uitgezonden door VRT en kreeg de docu veel weerklank in de media en het parlement. En in 2018 maakten ze een korte online documentaire over de mazen in de Belgische euthanasiewet. Van 2019 tot en met 2022 werkten Mariska en Bart aan de documentaire film DYING TO LIVE, over de levenseindezorg en de keuzes voor euthanasie en palliatieve sedatie in de laatste levensfase. Deze film werd uitgezonden door VRT in België en KRO-NCRV en L1 in Nederland.